Logopedia to szeroka i wciąż prężnie rozwijająca się dziedzina wiedzy. Ze względu na jej interdyscyplinarny charakter możemy wyróżnić wiele specjalizacji skoncentrowanych na konkretnych aspektach, trudnościach i dysfunkcjach. Należą do nich m.in. neurologopedia, surdologopedia, oligofrenologopedia, balbutologopedia, czy logopedia artystyczna. Niniejszy artykuł został poświęcony pierwszej z nich.
Neurologopeda to osoba prowadząca rewalidację pacjentów z zaburzeniami mowy o podłożu neurologicznym. Ma kompetencje w zakresie diagnozy oraz terapii zaburzeń komunikacji językowej uwarunkowanych zmianami w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym. Neurologopeda to specjalista pracujący z dziećmi, a także osobami dorosłymi. Pacjentami neurologopedy są m.in. wcześniaki, małe dzieci pochodzące z grupy ryzyka ciążowego lub okołoporodowego, osoby z zespołami genetycznymi, dzieci z opóźnionym rozwojem mowy, zaburzeniami mowy i komunikacji, osoby potrzebujące terapii funkcji pokarmowych, osoby po udarze, czy urazie mózgu.
Cele terapii neurologopedycznej warunkowane są przez wiele czynników. Wśród nich możemy wyróżnić dysfunkcje pacjenta, wiek, wady towarzyszące, zdolności kompensacyjne, rokowania, kondycję zdrowotną i indywidualne potrzeby. Każda wizyta u neurologopedy i postępowanie terapeutyczne są personalnie dostosowane do pacjenta.
Neurologopeda ma uprawnienia do pracy w placówkach medycznych, ośrodkach opiekuńczych i wychowawczych, poradniach specjalistycznych, ośrodkach wczesnej interwencji oraz prowadzenia prywatnej praktyki.
Jeśli zauważasz coś, co niepokoi Cię w rozwoju swojego dziecka, obserwujesz trudności w komunikacji osoby dorosłej lub chcesz skonsultować swoje wątpliwości-warto zwrócić się po pomoc do specjalisty.